Κρητικά Ανέκδοτα

Ανέβηκε στην Αθήνα ο γεροβοσκός γιατί ήτανε η κερά ντου αρρωσταριά και τηνε πήγε στον Ευαγγελισμό. Μια ταχυνή πήρε τηλέφωνο το γιατρό που τηνε παρακολουθούσε, για να τον ενημερώσει πως είχε περάσει τη νύχτα η κερά του. Γροικά από την άλλη μπάντα του σύρματος μια γυναικεία φωνή να του λέει:

-         Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

-         Ανημένω. Απαντά ο γεροβοσκός.

-         Αναμείνατε στο ακουστικό σας. Ξαναλέει η γυναικεία φωνή.

-         Ανημένω λέω.

-         Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

-         Ανημένω λέω. Ε! είπα, λέω σου! Ντακέρνει να μανίζει ο μπάρμπας.

-         Αναμείνατε στο ακουστικό σας. Επιμένει η γυναίκα.

-         Μα κουφή είσαι μωρή, διάλε τσ’ απολιμάρι σου. Δε γροικάς κοντό πως ανημένω;

-         Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

-         Διάλε το μιλέτι που σ’ έσπειρε μα εσύ τζάμπα το ντόπο πιάνεις.

Και ο γεροβοσκός εξάνοιξε ντελόγο να βρει άλλο γιατρό.

-------------------------------

Δυο χωργιανοί συνταξιδέβγουν για πρώτη ντους φορά με το αεροπλάνο. Στην αρχή εσυγκρατούσανε το φόβο ντους μα οντόν εβρέθηκε το αεροπλάνο σε κενά αέρος και εντάκαρε να χοροπηδά, λέει ο γεις:

-         Να πέσει θέλει το αερόπλανο.

-         Σώπα μα δε μπέφτει.

Σε λίγο εντάκαρε πάλι το αεροπλάνο να χοροπηδά.

Ξαναλέει ο πρώτος:

-         Να πέσει θέλει σου λέω.

-         Ε! Κιανέ μπέσει, δικό σου είναι ζάβαλε;

Απαντά ο ψύχραιμος.

------------------------------

Ρωτήξανε μια γρά ογδόντα χρονώ:

-         Ήντα θες θειά καλλιά. Έναν άντρα ή το μέλι;

-         Ντα έχω παιδί μου αντόδια για να μασήσω το μέλι!

Απάντησε η πονεμένη για άντρα θειά.

-----------------------------------

Το Ευαγγέλιο από την πολυκαιρία και από τα σταξίματα τω γκεργιώ, σε πολλά σημεία δε διαβαζότανε.

Πάει ο παπάς στο Δεσπότη και του λέει τα καθέκαστα.

-         Ίσαμε να αγοράσεις καινούργιο Ευαγγέλιο να πηδάς τα μέρη που δε διαβάζονται, τονε συμβούλεψε ο Δεσπότης.

Την ερχόμενη Κυριακή, διαβάζοντας ο παπάς το ευαγγέλιο, στο πρώτο σημείο που δε διαβαζότανε, δίνει ένα πήδο. Στο επόμενο, δίνει κιάλλο, κιάλλο, κιάλλο, φτάνει στη μέση τσ’ εκκλησάς. Όλο πηδούσε κι όλο πήγαινε.

-         Καινούργιος παπάς, καινούργιο ψαλτικό. Σκεφτότανε οι χωργιανοί.

Καθώς εκόντεβγε να φτάξει στη μπόρτα, λέει στο εκκλησίασμα:

-         Κλείσετε μου τη μπόρτα γιατί ετσά που πάει φοβούμαι πως θα φτάξω στ’ αμπέλι.

--------------------------------

     Σ’ ένα χωριό εφτάξανε δυο τουρίστες και εσταματήσανε όξω από το μοναδικό καφενεδάκι που το έκανε ένας γέρος με τη γριά ντου. Μπαίνει μέσα ο ένας ξένος και ρωτά το γέρο:

-   Σπικ Ίγγλις (Μιλείτε αγγλικά;)

Του κάνει νόημα ο γέρος « Όχι» και συνεχίζει ο ξένος:

-         Σπρέχεν ντόετς (Μιλείτε γερμανικά;)

-         Παρλάρε ιταλιάνο (Μιλείτε ιταλικά;)

Ο γέρος έκανε συνέχεια «όχι».

Εφύγανε οι ξένοι λυπημένοι που δε μπορέσανε να συνεννοηθούνε. Κι άμα φύγανε, κάνει η γριά του γέρου:

-         Είδες εδά που σου λέω να πα μάθεις κιαμιά ξένη γλώσσα;

-         Είδα εγώ και ετουτουνέ τα καλιμέντα, απού εκάτεχε πέντε γλώσσες και δεν εμπορέσαμε να συνεννοηθούμε.   Απάντησε ο γέρος.